 Groos op Croos Crooswijk is alleen maar te begrijpen als je de Crooswijkers kent. Het afgelopen jaar heb ik steeds meer Crooswijkers leren kennen en ik ben onder de indruk geraakt van hun betrokkenheid. Crooswijkers zijn trots op hun wijk en dat laten ze weten ook; ook wat er niet goed gaat overigens. De veranderingen zijn dan ook groot. De sloop en nieuwbouw hebben een belangrijke stempel gedrukt op de wijk, maar tegelijkertijd is de identiteit niet verdwenen, maar wordt die juist versterkt. In geen enkele wijk liggen het verleden en de toekomst zo dicht bij elkaar. Als je door Crooswijk loopt dan kun je niet om het Crooswijk van vroeger heen en hoe het eigenlijk nog moet worden. De geschiedenis van Crooswijk is een rode draad in de initiatieven van bewoners, die voor een groot deel met WWI-subsidie - ook wel Vogelaargeld genoemd - zijn gerealiseerd. Bekende voorbeelden zijn het Jamin-project, de initiatieven op het Slachthuisterrein, de muurschilderingen, de koeien wanneer je Crooswijk binnen komt en nog vele andere initiatieven. Initiatieven die de identiteit van de wijk versterken en de band met het verleden aanhalen. En dat is van belang voor de fase waarin Crooswijk zich nu bevindt. Een groot deel van Nieuw Crooswijk is gesloopt, maar de nieuwbouw is nog niet af. Bewoners zijn verhuisd of tijdelijk verhuisd, terwijl veel nieuwe bewoners nog moeten komen. De actieve bewoners zijn ook voor de toekomst van belang. Vooral in deze tijd dat het allemaal wat minder wordt en de overheid het niet allemaal alleen kan. Volgend jaar is er geen Vogelaargeld meer beschikbaar, maar zijn er nog voldoende andere mogelijkheden voor bewonersinitiatieven en ideeën. In het tijdschrift en in de bijlage kunt u hierover een advertentie vinden. Maak gebruik van de mogelijkheden. Ik roep bewoners op om met initiatieven te komen die zich richten op het Crooswijk van morgen. Het wordt steeds mooier in Crooswijk! Robin de Roon Portefeuillehouder Welzijn, Participatie, Communicatie en Sport |
